حافظه انسان یکی از پیچیده‌ترین و مهم‌ترین اجزای سیستم عصبی است که اطلاعات را در طول زمان ذخیره و بازیابی می‌کند. تفاوت اصلی میان حافظه بلندمدت و کوتاه مدت در اندازه‌ی زمانی که اطلاعات در آن‌ها ذخیره می‌شود و همچنین مدت زمانی که اطلاعات در آن‌ها بازیابی می‌شود، واقع می‌شود. حافظه کوتاه مدت، مخزنی است که اطلاعات به مدت کوتاهی ذخیره می‌شود و معمولاً در حدود 30 ثانیه تا یک دقیقه حفظ می‌شود. این نوع حافظه به صورت فعال در فرآیندهای مغزی از جمله تمرکز، یادگیری کوتاه‌مدت، و برنامه‌ریزی آینده نقش دارد. در مقابل، حافظه بلندمدت، طولانی‌ترین مدت زمانی است که اطلاعات در آن ذخیره می‌شود و ممکن است تا سال‌ها یا حتی تمام عمر فرد حفظ بماند. این نوع حافظه بیشتر برای ذخیره‌سازی اطلاعات دائمی مانند تجارب، مهارت‌ها، و دانش مورد استفاده قرار می‌گیرد. به طور کلی، حافظه بلندمدت نقش مهمی در ایجاد هویت و شخصیت افراد و شکل‌دهی به تصمیم‌گیری‌ها و رفتارهای آن‌ها دارد، در حالی که حافظه کوتاه مدت بیشتر در فعالیت‌های روزمره و حفظ اطلاعات موقت مورد استفاده قرار می‌گیرد.
به علاوه، حافظه کوتاه مدت معمولاً در محدوده‌های زمانی کوتاه مدت به کار می‌رود و پس از گذشت این مدت زمان، اطلاعات به سرعت از حافظه حذف می‌شوند. این نوع حافظه به عنوان یک بخش از فرآیندهای شناختی مغز، مانند حفظ اطلاعات برای مدت کوتاه و انجام وظایف روزمره، نقش دارد. در مقابل، حافظه بلندمدت اطلاعات را به مدت طولانی‌تری نگه می‌دارد و این اطلاعات در طول زمان به‌روزرسانی می‌شوند و با تجارب جدید تغییر می‌کنند.
حافظه انسان یکی از پیچیده‌ترین و مهم‌ترین اجزای سیستم عصبی است که اطلاعات را در طول زمان ذخیره و بازیابی می‌کند. تفاوت اصلی میان حافظه بلندمدت و کوتاه مدت در اندازه‌ی زمانی که اطلاعات در آن‌ها ذخیره می‌شود و همچنین مدت زمانی که اطلاعات در آن‌ها بازیابی می‌شود، واقع می‌شود. حافظه کوتاه مدت، مخزنی است که اطلاعات به مدت کوتاهی ذخیره می‌شود و معمولاً در حدود 30 ثانیه تا یک دقیقه حفظ می‌شود. این نوع حافظه به صورت فعال در فرآیندهای مغزی از جمله تمرکز، یادگیری کوتاه‌مدت، و برنامه‌ریزی آینده نقش دارد. در مقابل، حافظه بلندمدت، طولانی‌ترین مدت زمانی است که اطلاعات در آن ذخیره می‌شود و ممکن است تا سال‌ها یا حتی تمام عمر فرد حفظ بماند. این نوع حافظه بیشتر برای ذخیره‌سازی اطلاعات دائمی مانند تجارب، مهارت‌ها، و دانش مورد استفاده قرار می‌گیرد. به طور کلی، حافظه بلندمدت نقش مهمی در ایجاد هویت و شخصیت افراد و شکل‌دهی به تصمیم‌گیری‌ها و رفتارهای آن‌ها دارد، در حالی که حافظه کوتاه مدت بیشتر در فعالیت‌های روزمره و حفظ اطلاعات موقت مورد استفاده قرار می‌گیرد.
به علاوه، حافظه کوتاه مدت معمولاً در محدوده‌های زمانی کوتاه مدت به کار می‌رود و پس از گذشت این مدت زمان، اطلاعات به سرعت از حافظه حذف می‌شوند. این نوع حافظه به عنوان یک بخش از فرآیندهای شناختی مغز، مانند حفظ اطلاعات برای مدت کوتاه و انجام وظایف روزمره، نقش دارد. در مقابل، حافظه بلندمدت اطلاعات را به مدت طولانی‌تری نگه می‌دارد و این اطلاعات در طول زمان به‌روزرسانی می‌شوند و با تجارب جدید تغییر می‌کنند.
پنهان کردن برنامه درگوشی